بیماران بسیاری با انواع اسکارها از جمله اسکار آکنه، آبله مرغان، انواع زخم های حاد و مزمن و اسکار انواع جراحی ها، به مطب پزشکان مراجعه می نمایند. روش های درمانی گوناگون با میزان اثربخشی متفاوت وجود دارند که آگاهی از آنها و داشتن تسلط علمی و عملی بر اجرای آنها، نجاتگر بیماران خواهد بود. از اینرو این دوره مهارتی با هدف افزایش توان علمی و تقویت مهارت عملی پزشکان عمومی و متخصص در درمان انواع اسکار زخم و آکنه پوست صورت و بدن طراحی شده است.

سکارتراپی چیست؟

اسکارها با بهبود زخم پس از آسیب پوستی ایجاد می شوند. آسیب های پوستی مانند بخیه، جای جراحی، بیماری و یا تصادف ایجاد می گردد و بازسازی پوست و بهبود شروع می شود. تشکیل اسکار آخرین مرحله در بهبود موفقیت آمیز زخم است. اسکارها با تشکیل بافت الاستیک کمتر، جایگزین جای پوست آسیب دیده یا تخریب شده را می گیرند. برخی اسکار ها در طول زمان محو و برخی همچنان ماندگارند.

گاهی در موارد نادر، اسکارها تکثیر می شوند و اسکار آتروفیک، اسکار هیپرتروفیک یا کلوئید تشکیل می شود. اسکارها می توانند علائم دردناکی ایجاد کنند و به یک بار روانی برای افراد مبتلا تبدیل شوند.درمان های مختلفی برای اسکارهای قابل توجه یا پاتولوژیک وجود دارد که اسکارتراپی گویند.

درمان اسکار با جراحی

• درمان اسکار با تزریق کننده ها
• درمان اسکار با الکترونیدلینگ
• درمان اسکار با لیزر
• درمان اسکار با دستگاه کربوکسی
• درمان اسکار با کرایوتراپی

تئوری اسکارتراپی

• کلیات اسکار
• الگوریتم برخورد با اسکارها
• درمانهاى ترکیبى
• پروسه ترمیم زخم
• بایدهاونبایدهاى درمان اسکار
• مقایسه تکنیک های تهاجمى و غیرتهاجمى در درمان اسکارها

ک زخم تازه در ابتدا با بافت گرانولاسیون موقت و ناپایدار بسته می شود، پس از آن، فیبرهای کلاژن به بافت گرانولاسیون رشد می کنند و خون رسانی افزایش می یابد اسکار تازه در ابتدا قرمز و برجسته است اما پس از مدتی (ماهها تا سالها) جریان خون کاهش می یابد و کلاژن منقبض می شود. جای زخم فرو می‌رود، نرم‌تر و کم‌رنگ‌تر می‌شود و بعد از حدود دو سال، تشکیل اسکار کامل می شود. اما حتی پس از آن، یک اسکار می تواند ظاهر خود را تغییر دهد.

عوامل موثر بر اندازه و شکل اسکار:

• اندازه و نوع زخم
• محل زخم (اسکار در مکان هایی با افزایش کشش پوست ایجاد می شود)
• بهداشت زخم و ترمیم زخم ( عفونت ها و اختلال در ترمیم زخم منجر به افزایش تشکیل اسکار می شود)
• سن (اسکار در سنین پایین تر از سنین بالاتر مشخص می شود)
• داروها و بیماریهای همراه وضعیت تغذیه و وضعیت ایمنی
• عوامل ارثی
• مراقبت از اسکار

انواع اسکار پوستی

وقتی که باترمیم زخم، اسکارهای عمدتاً صاف، رنگ پریده و نرم ایجاد می شود به طور معمول، اینها علائمی مانند قرمزی، چسبندگی و خارش ایجاد نمی کنند سایر آسیب ها، به خصوص زخم های عمیق و بزرگ، با زخم های بزرگ و گاهی قابل توجه بهبود می یابند. اختلال در ترمیم زخم نیز می تواند منجر به اسکار پاتولوژیک شود . این شامل:

اسکارهای آتروفیک (فرورفتگی های اسکار): پس از بهبود زخم، بافت بسیار کمی برای پر کردن کامل زخم تشکیل شده است. اسکارهای فرو رفته اغلب در نتیجه آکنه هستند.

انقباضات اسکار: بافت اسکار سفت و سخت می شود. انقباضات اسکار اغلب با جراحات گسترده، التهاب زخم یا سوختگی رخ می دهد. نیروهای کششی در جهات مختلف بر روی اسکار عمل می کنند. آنها ظاهر زیبایی ندارند و می توانند تحرک را به خصوص در مفاصل محدود کنند.